عشق _ غوغای عشق در دفتر عشق
عشق؛دفتر عشق؛مهدی لقمانی؛متنهای عاشقانه
عشق _ غوغای عشق در دفتر عشق
عشق؛دفتر عشق؛مهدی لقمانی؛متنهای عاشقانهدر اوج عشق
در اوج عشق
هیچگاه مثل آن لحظه آرام نبودم آنگاه که تو را در آغوش گرفتم....
زیباترین و پر احساس ترین لحظه زندگی ام بود.....
لحظه ای که من و تو با هم به اوج عشق رسیدیم!
لحظه ای که احساس کردم تو تنهای تنها برای من و قلب شکسته ام می باشی!
لحظه ای که احساس کردم اینک یک اسیری در قلب مهربان تو می باشم....
آن لحظه احساس میکردم که یک عاشق واقعی هستم ، عاشقی که مدتها بود
انتظار چنین عشقی را می کشید....
آنگاه که بر لبان تو بوسه زدم تلخی های زندگی همه از یادم رفتند و طعم شیرین
زندگی و عشق را در کنار تو چشیدم!
بوسه ای که خاکستر عشق را در وجودم من دوباره شعله ور کرد.....
هیچ لحظه ای در زندگی ام مثل لحظه در آغوش گرفتنت و بوسیدن از
آن لبان سرخت برایم زیبا نبود!
با افتخار تو را در آغوش خویش بردم و با غرور بر لبانت بوسه زدم و با احساس
آرامش عشق به تو گفتم عزیزم خیلی دوستت دارم....
سرت را بر روی شانه هایم گذاشتی و درد دلهای عاشقانه ات را در گوشم زمزمه
میکردی و من تنها نشسته بودم و به درد دلهای عاشقانه ات گوش میکردم ....
آن لحظه مانند پرنده ای بودم که در اوج آسمان آبی در حال پرواز است ، مانند
امواج دریایی بودم که ساحل عشق را در آغوش خود میگیرد .....
تو را برای خودت میخواهم ، نه برای نیاز خویش!
تو را برای وجود پر مهرت ، قلب عاشقت ، پاکی و صداقتت ، یکرنگی و یکدلی ات
و آن حرفهای عاشقانه ات میخواهم.....
هیچگاه مثل لحظه ای که در کنار تو هستم شاد نیستم!
لحظه های در کنار تو نبودن لحظه های سرد و بی حوصله ای است...
همیشه به انتظار آن نشسته ام که دیدار با تو دوباره فرا رسد!
عزیزم بیشتر از همه کس دوستت دارم ، و زندگی را با تا خوشبخت میبینم....
در آغوش تو بودن یعنی به اوج عشق رسیدن
مال تو نیست
شکایت از دل
او دیگر مال تو نیست!
ای دل شکسته من چقدر تو ساده ای ، و باز هم در
راه عشق به بن بست رسیده ای!
چه با اطمینان عاشق شدی و چه لحظات شیرینی
را با عشق سپری کردی اما پایان قصه عشق آنقدر تلخ بود
که همه آن لحظات شیرین را با خود به گرداب برد.....
غرورت را شکستی ، اینهمه خودت را زیر پای آن بی وفا خورد کردی اما
هنوز هم بیخیال او نشده ای ! چقدر تو دیوانه ای ای دل ساده من!
به تو حق میدهم ای دل ، به تو حق میدم که اینگونه خودت را
برای یک بی وفا خورد و شکسته کنی!
ای دل ساده من میدانم اگر این بار در باتلاق عشق فرو روی دیگر کسی نیست
که تو را نجات دهد!
در این دنیا دیگر نه عشقی اینگونه نصیب تو می شود
و نه دلی اینگونه اسیر تو میشود!
قحطی محبت و عشق آمده و دلهای عاشق همه در به درند!
ای دل عاشق و شکست خورده ام چشمهای مرا هم دریاب به خدا
دیگر یک قطره اشک هم در آن نیست!
تو عاشق دلی هست که سنگ شده ، و یک ذره هم تو را درک نمیکند!
اگر درک میکرد حال و هوای تو اینگونه ابری و دلگرفته نبود!
با اینکه میدانی عاشق یک دل سنگ هستی ، عاشق یک بی وفا
و بی محبت هستی اما باز مثل دیوانه هایی که امیدوار به زندگی هستند با او مانده ای!
من از تو شاکی ام ای دل شکسته خورده ....تو با ماندنت با یک بی وفا دو چشم
بی گناهم را از من گرفتی و مرا در آتش عشق بی فرجامت سوزاندی!
ای دل بی خیال آن بی وفا شو! او دیگر مال تو نیست!
او دیگر هوای تو را ندارد و قدر تو را نمیداند.....
او دیگر مال تو نیست و مثل گذشته مجنون تو نیست!
تو دیگر خریداری نداری ، چون یک دل شکسته و در به دری!
دلی هستی که هنوز در گرو یک دل بی وفایی !
دل هیچکس دیگر با تو نیست ، چون دیگر کسی عاشق یک دل شکسته
و سوخته مانند تو نمیشود!
ای دل ساده من در همان قفس سرد و بی محبتی که اسیری بسوز و نابود شو
چون خودت وارد آنجا شدی اما بدان که دیگر:
او مال تو نیست!
ای دل شکسته ام بی خیال آن بی وفا شو
قلب شکسته و دلتنگ
فراموشم کن اما....
فراموم کن اما....
همیشه از این می ترسیدم که روزی فرا رسد که دیگر در قلبت جایی نداشته باشم...
همیشه می ترسیدم تو روزی عشقم و آن قلبی که
دیوانه تو هست را فراموش کنی ...
همیشه میترسیدم که به آن وعده هایی که به من دادی عمل نکنی و همه را فراموش کنی...
اینک نیز من گل خشکیده ای هستم که برای تو زمانی زیباترین گل در باغچه زندگی بودم....
اینک ستاره ای در زیر ابرهای سیاه دلت شده ام که
روزی روزگاری درخشانترین ستاره قلبت بودم....
اینک من مرد تنهایی شده ام که روزی زندگی تو
هستی تو و تمام وجود تو بوده ام....
هیچگاه حتی در خواب هم چنین لحظه ای نمیدیدم
که تو از من دلسرد شده باشی...
اگر میگفتند عشق در این زمانه وجود ندارد و در دلها یک ذره
محبت ووفا نیست باورم نمیشد و میگفتم
تو با همه دلها فرق داری .... تو برایم بهترین و عزیزترینی .....
حالا من تنهایم و دیگر احساس عاشقی نمیکنم....
احساس میکنم مجنونی هستم که لیلایم مرا
به دست فراموشی سپرده است....
همیشه از این میترسیدم که روزی تو بیخیال من شوی و دیگر هوای
این دل خسته و عاشق مرا نداشته باشی....
تو بی خیال باش من میسوزم ؛ تو فراموشم کن من تا ابد تو را دوست خواهم داشت....
دوستت خواهم داشت با همه بی وفاهی هایت و همه شکنجه های عشقت!
از هر چه میترسیدم اینک همه برایم اتفاق افتاد و
من از همان آغاز پایان قصه عشقمان رامیدانستم اما به عشق و امید تو
باز هم با تو ماندم ؛ سوختم و ساختم....
مرا با آتش بی محبتی هایت بسوزان تا لحظه ای که بمیرم......
اما مطمئن باش ای بی وفا که :
من دیوانه بی خیال تو نخواهم شد......
با من باش
با من باش
اینک که تو در کنارم نیستی درد دلم را به چه کسی بگویم؟
دلم در حسرت دیدار با تو است ، دیداری که شاید دلم دوباره امیدوار به زندگی شود.....
تو ای تمام هستی ام بدان که دیدن تو برایم تبدیل به یک خواب و رویا شده است....
شاید دوباره و یا شاید هرگز!
به امید دیدن دوباره تو به انتظار نشسته ام و دلم را به فردای با هم بودنمان
خوش کرده ام..... اگر زنده ام به امید رسیدن به تو زنده ام...
ای هوای زنده بودنم شعار است که میگویم ستاره ها را از آسمان برایت میچینم
و یا خورشید را با شبهایت آشتی میدهم ، شعار است که میگویم به اندازه یک دریا
برای تو اشک ریختم اما این که میگویم بدون تو حتی یک لحظه هم نمیتوانم
زندگی کنم شعار نیست!
یک حقیقت تلخ است که شاید باور کردنش برای آنان که طعم عشق را نچشیده اند
سخت و دشوار باشد . اما من یک دیوانه ام ، من همانی هستم که دل به دریا زده ام
، دل به دریایی که یا در آن غرق میشوم یا با تو به ساحل خوشبختی ها میرسم....
حالا که با تو در این دریایی که هر لحظه ممکن است طوفانی شود همسفر شده ام
بیا تو برای من قایقی شو و من برای تو یک مجنون!
به من محبت برسان که دلم مثل یک کویر شده است که در حسرت یک قطره باران است....
وقتی تو نیستی انگار من نیز نیستم ، تو که باشی من هستم
و تو هستی و یک دنیا خوشبختی!
دل من یک دل کهنه است ، دلی که بارها زیر پاهای بی وفایان له شده
شکسته شده و بی احساس شده است اما از لحظه اینکه تو را دید دوباره
یک دل عاشق و پر امید شد ، پس کاری نکن دوباره این دلم شکسته شود
که اگر اینبار شکست دیگر هیچ امیدی به آن نیست!
با تو زنده ام ، بی تو میمیرم ، دور از تو پریشانم ، در کنار تو شادابم!
پس ای عزیز راه دورم با من باش ، و تا ابد دوستم داشته باش.