بی نفس در باران

بی نفس در باران

نویسنده : مهدی لقمانی

نفس نفس در زیر باران 

این عشق تو است که می جوشد در دل بی جان

قدم به قدم ، خاطره می آید ، یاد تو 

آهسته ، آهسته میخوانم زیر لب نام تو 

در این حال اگر بماند ، نفسی ، به تو خواهم رسید ،تو که میدانی برایم همه کسی

یکی یکی میشمارم روزهای با هم بودن را ، 

قطره قطره میریزد اشک ، نمیدانم کدام را باور کنم ، چشمم یا باران را ؟

در تب عشقت می‌سوزم و هنوز کم نیاورده ام ،

درهای قفس باز است و هنوز بال در نیاورده ام

جرعه جرعه از شراب عشقت نوشیدم تا نفهمم ، ندانم که در چه حالی ام

باران هست و تو نیستی و من از همه چیز ،جز عشق تو خالی ام