سرزمین سیاه

اینجا سرزمین ماست ،

تکه کلاممان شده است ، تسلیت تسلیت ، 

چه ساده میگذریم از آن مترسک بی شخصیت

حاکمان غرق هستند در گناه و معصیت

خیلی خسته ایم ، از روزهایی که گذشت ، چه قلبهایی که شکست ، 

یک سو آدمهایی که پرواز میکنند به آن سوی دنیا ، یک سو میخندند از آنها ،آدمهای روسیاه

این سو، عروسکی از دنیا رفته، بدجور اشک در چشمانش حلقه بسته 

اینجا سرزمین من است ، اما حال و روزش این نبود

این روزهاجز دروغ و نیرنگ چیزی در خاطرمان نبود

خسته ایم از وعده هایی که بر باد رفت ، ازآن زخم خورده ای که تنها رفت...

اینجا سرزمین ماست ،  اما نمیدانم در این میان، خدا کجاست؟