افسانه ی عشق

افسانه ی عشق

نه انگار نمیخواهی باور کنی که عاشقت هستم!

نمیخواهم باور کنم که دیگر برایت تکراری هستم!

شاید دیدن اشکهایم برایت تکراری شده یا شاید دستانم برایت مثل یخ شده !

شاید چشمانم دیگر آن چشمهای زیبا نیست ، دلم مثل گذشته مهربان نیست!

شاید دیگر آغوشم برایت گرم نیست ،  

نمیخواهم باور کنم بازیچه بودم،عشق هوس نیست!

مثل اینکه صدایم برایت دلنشین نیست ، آن حرفهای عاشقانه زیبا نیست !

ای ساز زندگی غمگین بنواز ، ای باران لحظه ای ببار ، دلم گرفته ، با دل من بساز!

نمیدانم گناه قلب تنهایم چه بوده که اینگونه شکسته شد!

نمیدانم در این زمانه باید به چه کسی دل بست ،

این سوی زندگی من هستم ، آن سوی دیگر قلبهای مست!

دوباره قطره ای دیگر از اشک بر گونه ام نشست ،

و باز هم شکست قلبی که به امید بودنت به انتظار فردا نشست !

نه انگار نمیخواهی باور کنی که حالم خراب است ،

چشمهایم هنوز خیره به قاب است ،

میبینم تو را و نفرین میکنم قلبم را ، که چرا عاشق شد!

دیگر این حرفها تکراریست ، عشق افسانه ای بیش نیست!