باران عشق

خشکیدم و پر پر شدم ، در کویر خشک، بی جان شدم

باران عشقت آمد و روییدم و ریشه کردم در آغوشت

سبز شدم ، عاشق شدم و تو شدی تنها دلیل بودنم

و تا هستی ، هستم به عشق نفسهایت

باورم کردی که باریدی ، باورت کردم که نشستم در زیر قطره هایت

داشتم از یاد میبردم عاشقی را ، راه و رسم زندگی را ،

داشتم با خاک یکی میشدم با کویر تنهایی همنشین میشدم ؛تا تو آمدی

آنجا دیگر کویری نبودی، من بودم و تو بودی و سرزمینی پرآ از عشق

و فریاد میزنم تا میتوانم از ته دل ، دوستت دارم تا بشنود یکی تو ، یکی هم خدا!