حال و هوای داشتنت !

حال و هوای داشتنت !

 

لحظه طلوع خورشید لحظه طلوع عشق و محبتت در قلبم است !

لحظه غروب که می رسد، لحظه ای است که دلم میخواهد در کنارت باشم!

و آنگاه که خورشید آرام آرام می رود و آسمان تاریک می شود ، به عشق تو

به انتظار مینشینم تا ستاره ها بیایند و به یادت به آسمان پر ستاره خیره شوم!

و این است زندگی من !

لحظه به لحظه به یاد تو هستم و لحظات زندگی را به عشق تو سپری میکنم !

تو همه زندگی ام هستی ، این زندگی تنها با تو شیرین است !

احساس آرامش میکنم ، زیرا لحظه های سرد زندگی ام دور از تو اما به یاد تو سپری

میشود!

طلوع کن ای خورشید ، من یک عاشقم ، طلوع کن ! من همینم که بوده ام!

طلوع کن ببین من عاشق را ، که از همگان مجنون ترم !

اگر میخواهی با ما نباشی غروب کن ، زیرا غروب عشق هم برای ما زیباست !

شب و روز ، طلوع یا غروب برای من فرقی ندارد ، من همیشه عاشقم!

همیشه به یاد عشق هستم ...

 و این است حال و هوای داشتن تو !

این است زندگی من ، تنها یاد تو ، ذکر نام تو و عشق تو سهم من از طلوع تا غروب

خورشید است!

خیلی زیباست این لحظه های تو را داشتن !

خوشبختم زیرا در این روزهای شیرین زندگی با تو هستم و تو را دارم!

همه چیز برایم زیباست ، خورشید و ماه که به آسمان می آیند تو را میبینم ، اگر خورشید

 نباشد و آسمان ابری باشد در لابه لای ابرهای سفید تو را میبینم !

اگر شب شود و مهتاب نباشد ، باز تو را میبنم، چقدر تو درخشانی!

محال است که روزگار بتواند تو را از من بگیرد ، مثل کوه روبروی تو ایستاده ام

 ای چشمه همیشه جوشانم !

ای سرنوشت ، با ما کاری نداشته باش که بدجور دیوانه ام ، اگر بخواهی او را از من

بگیری روزگارت را سیاه میکنم !

بیا و با ما مدارا کن ،چرا نمیفهمی ؟ منم  ، همان مرد همیشه عاشق !

و این است حال و هوای داشتنت ، با همه نامهربان ، با خورشید و فلک نامهربان ، با

سرنوشت و زندگی نامهربان ،اما  با تو همیشه مهربان !